بررسی وضعیت رشدی و میزان مقاومت به سرمای بهاره در برخی از ارقام و ژنوتیپ های بادام پیوند شده روی پایه gf677

این تحقیق در قالب دو آزمایش جداگانه در طی سال های 1390 تا 1392 در موسسه نهال و بذر کرج انجام شد. در آزمایش اول، میزان رشد پیوندک ها، میزان مقاومت به سرمای دیررس بهاره و میزان پرولین در 10 رقم و ژنوتیپ بادام پیوند شده روی پایه gf677 شامل (’تونو ‘،’ نان پاریل‘، ’شکوفه‘، ’سهند ‘،’مامایی‘، ’شاهرود 12‘، a200’ ‘،’ 25-1‘،’ 16-1 ‘ و ’40-13 ‘) با 10 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی و در آزمایش دوم، وضعیت رشدی آنها در طی دو ماه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور زمان و ژنوتیپ و با 10 تکرار در موسسه نهال و بذر کرج بررسی شد. نتایج نشان داد، میزان رشد پیوندک های رقم شکوفه در هر دو سال از سایر ارقام و ژنوتیپ های بررسی شده در این تحقیق، بیشتر بود. میزان رشد پیوندک های رقم شکوفه در سال اول و دوم به ترتیب 15/54 و 48/53 سانتیمتر بود. همچنین در هر دو سال، رقم’مامایی ‘و ژنوتیپ ’ 25-1‘ کمترین ارتفاع پیونک را داشتند. با وجود اینکه در سال اول آزمایش، شروع برگ دهی در رقم شکوفه از ارقامی همچون ’مامایی ‘ و ’شاهرود 12‘ دیرتر بود، ولی میزان خسارت ناشی از سرمازدگی دیررس بهاره در پیوندک های این رقم از سایر ارقام بیشتر بود. ژنوتیپ ’40-13 ‘ بیشترین مقاومت نسبت به سرمای دیرس بهاره را نشان داد که بیشترین میزان تولید پرولین (75/29 میلی مول بر گرم وزن تازه) را نیز دارا بود.